Ceny usług warsztatu lakierniczego muszą być optymalne zarówno dla warsztatu, jak i dla klientów. Przy kalkulacji kosztów duże znaczenie ma analiza zakupów materiałów lakierniczych które tworzą konkretne koszty. Jak połączyć ogień z wodą, czyli jak materiały lakiernicze kupować możliwie tanio, ale z gwarancją powtarzalności i jakości?

Naprawy lakiernicze muszą być wykonywane dobrze, tanio i szybko. O tym pisaliśmy już wcześniej. W czasie sprawnie i rzetelnie wykonywanej naprawy trzeba również pamiętać o kosztach, a materiały lakiernicze są właśnie jednym z tych kosztów. W kalkulacji naprawy, gdy uwzględnione są części zamienne, materiały lakiernicze stanowią zazwyczaj 10-13% wartości naprawy, natomiast w sytuacji gdy do wymiany ma być niewiele części lub są one powierzone przez właściciela pojazdu – czyli warsztat nie ponosi ich kosztów – udział kosztów materiałów lakierniczych wzrasta do 50%. Jest to już znacząca wartość i wymaga podjęcia racjonalnej decyzji. Czy kupujemy drogo i bardzo dobrze i, w pewnym stopniu dzięki temu, naprawę wykonujemy szybko i ekologicznie, czy kupujemy tanio i „jakośtobędzie”. Dla niewielkich, lecz rozsądnie prowadzonych firm ani jeden, ani drugi wybór jest nie do przyjęcia.

Jeśli nie zużywa w miesięcznie określonych ilości materiałów lakierniczych, a wynika to z liczby napraw, to bardzo trudno będzie wynegocjować z dostawcą korzystny kontrakt wartościowy. Należy pamiętać o długości kontraktu oraz możliwościach jego realizacji – w domyśle liczba napraw w miesiącu nie może być zbyt mała. I jeszcze ważna przestroga – w mieszalniku musi być pewna określona rotacja pigmentów, a jej brak może spowodować ich zatężanie, zasychanie oraz, na koniec, przeterminowanie. Czyli niepotrzebne koszty. W przypadku braku możliwości nawiązania współpracy z dostawcą lakieru, pozostaje współpraca z różnego typu mieszalniami.

Podaż na rynku materiałów stosowanych w lakierniach jest dość duża – można wybierać produkty różnych producentów z dużym zróżnicowaniem cen. Nie zawsze jednak wiadomo, czy kierując się jedynie ceną produktu, jego własności będą satysfakcjonujące. Oczywiście mowa o produktach dotychczas nie stosowanych, a dostępne o ich cechach opinie, nie do końca wiarygodne. Wybierając produkty do lakierni trzeba kierować się pewnymi regułami. Pierwszym kryterium jest wybór produktów od tego samego producenta – producent tworząc linie produktową zazwyczaj przeprowadza testy współpracy poszczególnych swoich produktów. Drugie kryterium ,to mieszanie produktów w warstwach powłoki: produktów jednokomponentowych (1K) i dwukomponentowych (2K).

Różny stopień agresywności rozcieńczalników pomiędzy produktami 1K oraz 2K spowodować może wchłanianie ich w warstwę i spulchnienie powłoki, co objawi się zmarszczkami na powierzchni. Tu małe wyjaśnienie nazw rozpuszczalnik i rozcieńczalnik – to nie jest to samo: rozcieńczalnik służy do zmniejszenia stężenia produktu lub do dostosowania jego lepkości do natrysku, natomiast rozpuszczalnik służy do rozpuszczania substancji w swoim roztworze np. stałej twardej żywicy po to, aby można było zmieszać z nią pigmenty. Największym ryzykiem dla warsztatu będzie budowa pokrycia lakierowego na produktach od różnych dostawców dla następujących połączeń – baza i lakier bezbarwny na nią; grunt antykorozyjny i wypełniacz, czyli podkład na grunt. Podczas aplikacji może nastąpić reakcja różnych żywic i rozcieńczalników ze sobą, co spowoduje tzw.”zważenie” warstwy, a jeśli nawet tego rodzaju zjawisko nie wystąpi, to z dużym prawdopodobieństwem po pewnym czasie klienci zgłoszą reklamacje. Takie zdarzenia powodują stratę czasu, utratę wizerunku firmy i zmarnowanie pracy i materiałów.

Aktualnie materiały lakiernicze dzieli się na spełniające ustawę o LZO (Lotne Związki Organiczne) oraz pozostałe. Ustawa określa specyficzne warunki jakie produkty spełniają – odsyłamy do Dziennika Ustaw:  Dz.U 2016r. poz.1353  Tabela 2

http://dziennikustaw.gov.pl/du/2016/1353/D2016000135301.pdf

Materiały lakiernicze – obojętnie czy na nośniku rozcieńczalnikowym czy wodnym – stosowane do odnawiania pojazdów samochodowych nie mogą zawierać w swojej objętości Lotnych Związków Organicznych przeliczonych na gramy w litrze mieszaniny więcej niż:

B1  Odtłuszczacze                850

B1  Zmywacze                     200

B2  Szpachle                        250

B3  Grunty reaktywne          780

B3  Grunty do metalu           540

B3  Podkłady wypełniające  540

B4  Lakiery Akrylowe 2K    420

B4  Lakiery bezbarwne        420

B5  Lakiery specjalne          840

Rozpoczynając współpracę z mieszalnią musimy mieć świadomość, że w niektórych przypadkach można stosować do napraw lakiery kategorii B5, jako jednowarstwowe powłoki nawierzchniowe o specjalnych właściwościach dających efekty specjalne (metalik, perła, odporność na zarysowania, teksturowane, przeciwpoślizgowe, odblaskowe, wykończeniowe wewnętrzne). Dopuszczenie odnosi się do określonych wyjątków: oryginalne powłoki części innych niż oryginalne fabryczne, naprawy i wykończenia pojazdów zabytkowych (tu potrzebne jest zezwolenie), ciężarówki (jeśli zużycie rozpuszczalników nie przekracza 15 ton w roku), maszyny budowlane (bez kabin i podwozia), przyczepy i naczepy, maszyny rolnicze i budowlane, motocykle i pojazdy szynowe.

Tyle o przepisach, natomiast wybór produktu zawsze należy do właściciela warsztatu. Błędne decyzje dotyczące wyboru materiałów lakierniczych mogą zniweczyć najlepszą nawet pracę.

Tekst i zdjęcia: Mirosław Rutkowski, Mieczysław Sieczkowski