Fiat Uno – jego miłość. Jak rocznik 1985 dostał nowe życie

To znowu miało być wyzwanie – przyjemność nie tyle odbudowy, co budowy Fiata Uno od podstaw. – Tym razem postanowiłem stworzyć auto jakiego jeszcze w Polsce nie było – mówi z uśmiechem. – To miał być klasyk, ale w mojej wersji.

Gdy Paweł Rzucidło skontaktował się z nami, przesłał z zdjęcia dokumentujące jego pracę. Napisał tak: – To auto posiada dość ciekawą historię. Rocznik 1985. Uratowałem je od złomowania.

Zawsze marzyłem o wersji turbo, niestety te auta dość często są w stanie agonalnym, a jeśli coś się trafi, to w astronomicznej cenie. Postanowiłem zbudować sam swoją wersję turbo, w czym bardzo pomógł mi mój serdeczny kolega Wojciech. Bez niego to auto by nie powstało.

Wojtek, to prawdziwy guru mechaniki. Był głównym mózgiem operacji „przeszczepu” silnika i pozostałych podzespołów. Ja zająłem się estetyką i blacharką. Fabrycznie auto posiadało silnik o pojemności 1.3 8v, a finalnie pod maskę trafił silnik 2.0 16V Turbo z Fiata Coupe. Identyczny posiada Lancia Delta Integrale. Oczywiście auto przeszło szereg modyfikacji pod maską, żeby wykrzesać więcej niż seryjne 193 km na godzinę.

Ostatecznie powstało auto, które wygląda jak Fiat Uno, ale pod maską, to zupełnie inna maszyna. – Ma m.in. większe koła, bo żeby zmieściły się tarcze hamulcowe trzeba było dać większe felgi, wydech też jest większy bo przelot musi być kwaś ny, itd. Swoja drogą, starałem się żeby te zmiany nie rzucały się bardzo w oczy.

Już pierwsze jazdy przyniosły mu wielką frajdę. – Wielu kierowców sympatycznie reaguje gdy mijają mnie na drodze. Pozdrawiają, podnosza kciuk w górę. Czy ktoś chciał kupić to moje nowe, stare Uno? A tak – śmieje się nasz rozmówca. – Ale nie nie zamierzam go sprzedać. Ma u mnie dożywocie.