Jedna z podstawowych czynności wykonywanych w pracach lakierniczych jest szlifowanie i polerowanie. Stosuje się do tego celu dwa rodzaje szlifierek, które można podzielić ze względu na rodzaj napędu:
Szlifierki o napędzie pneumatycznym zasilane są z instalacji sprężonego powietrza. Ich zaletą jest niska awaryjność, zwiększone bezpieczeństwo podczas użytkowania poprzez brak ryzyka porażenia prądem elektrycznym. Wada zaś to podwyższy poziom emitowanego hałasu.
Szlifierki o napędzie elektrycznym napędzane są z instalacji elektrycznej. Ich zaletą jest łatwość w podłączaniu do zasilania w dowolnym miejscu warsztatu oraz poza nim. Zaleta to niski poziom hałasu emitowanego podczas pracy. Wada zaś to nieco wyższe koszty eksploatacji oraz ryzyko porażenia prądem.
W przypadku stosowania szlifierek elektrycznych w technologii „na mokro” konieczne jest obniżenie napięcia zasilania do 42V lub należy stosować tzw. transformator ochronny.
Podział szlifierek ze względu na zasadę działania:
Aby zwiększyć komfort podczas szlifowania oraz poprawić warunki czystości w miejscu pracy lakiernika, stosuje się odsysanie pyłu powstającego podczas tego procesu. Odsysanie pyłu ma nie tylko znaczenie dla komfortu pracy oraz zmniejszenia wpływu za organizm człowieka, ale bardzo duże znaczenie ma zniwelowanie poważnego źródła zanieczyszczenia powłok lakierowych. Spotyka się odsysanie bezpośrednie jak i zewnętrzne. Jako zintegrowany bezpośredni system odsysania stosuje się specjalizowane odkurzacze.
Fot. Szlifierka wraz z odkurzaczem (Festool)
Rys. Kompleksowe rozwiązaniu problemu obsługi stanowisk szlifiersko-polerskich. (FESTOOL)
W każdym przypadku należy rozpocząć od odpowiedniego doboru technologii szlifowania oraz narzędzi. Dotyczy to zarówno samych szlifierek i urządzeń odsysających pyły jak i materiałów ściernych. Podstawowe wskazówki zawiera tabela:
Zawsze należy dobierać odpowiednie narzędzie jak i gradację materiału ściernego w zależności od etapu i rodzaju praz szlifierskich. Podczas niewłaściwie przeprowadzonego etapu szlifowania powstaje wiele przyczyn późniejszych wad lakierniczych.
Tab. Szlifowanie (PROWEST)
Wskazówki dotyczące technologii i doboru narzędzi przeznaczonych do polerowania powierzchni lakierowych zawiera tabela.
W branży motoryzacyjnej jeszcze często stosuje się przestarzałą metodę szlifowania na mokro. Z doświadczenia wiadomo, że szlifowanie na mokro może być przyczyną późniejszych wad lakierniczych np. pęcherzenia oraz korozji. Obecnie zalecana jest technologia szlifowania na sucho. Poza tym, że jest mniej kłopotliwa w stosowaniu to dodatkowo jest bardziej ekonomiczna. Porównanie obu technologii zawiera tabela.
Szlifowanie na sucho | Szlifowanie na mokro | |
Zaszlichcanie się materiałów ściernych | Żaden problem dzięki Jetstream | Żaden problem |
Czas użytkowania materiałów ściernych | Długi – dzięki zoptymalizowanemu odsysaniu | Długi – dzięki warstewce wody |
Nakład czasu na prace szlifierskie | ok. 50% | 100% |
Przerwy technologiczne | Żadne | Długie wskutek czaso-chłonnego suszenia powierzchni i fug |
Ryzyko skaz | Niskie | – Wysokie, gdyż wypełniacze i masy szpachlowe są higro-skopijne i muszą być całkowicie wysuszone, aby uniknąć tworzenia się pęcherzy lakieru. – Po lakierowaniu mogą być widoczne ślady szlifowania, ponieważ nacisk, jaki wywiera ręka na papier ścierny, jest mniej równomierny niż w przypadku maszyny. |
Sposób pracy | Maszynowo szlifierką mimośrodową | Obróbka ręczna |
Koszty | Oszczędności do 30% | 100% |
Tab. Porównanie szlifowania na mokro i na sucho (PROWEST)
Na świecie funkcjonuje wiele urządzeń do napraw powypadkowych pojazdów. Na przestrzeni lat powstało bardzo dużo …
Wraz ze wzrostem rozwoju motoryzacji, wzrasta zagrożenie dla środowiska naturalnego. A szczególnie jeżeli chodzi o …
Jak dobrać spoter? Na co zwrócić uwagę przy wyborze? Z wyposażeniem dodatkowym czy bez? Warto …