Jak unikać pułapek w czasie przygotowania do lakierownia?

Lakierowane elementy nie powinny różnić się od nie naprawianych. Zdarza się, że jednocześnie lakierowane elementy różnią się odcieniem. Jak unikać tego rodzaju przykrych niespodzianek i pretensji klientów?

Pierwsze pułapki czyhają na lakierników przed rozpoczęciem lakierowania i są zależne od jakości i sposobu przygotowywania elementów. Dlatego zawsze przed umieszczeniem przygotowanego do lakierowania elementu, trzeba zweryfikować sposób jego przygotowania. Jakość tego procesu ma zasadniczy wpływ na ostateczny wygląd naprawionego elementu, jego barwę, efekty odbicia światła oraz warstwę lakieru bezbarwnego. Sprawdzenie procesu przygotowania należy przeprowadzić szczególnie wtedy, gdy prace te wykonywała inna osoba. Jeśli elementy do lakierowania przygotowywała ta sama osoba, która będzie lakierowała to, oczywiście, sprawdzanie można sobie darować. Chyba że element przeleżał w magazynie jakiś czas, wtedy warto sobie przypomnieć co i z użyciem jakich preparatów było robione. Bardzo ważne jest, aby kolor podkładu był odpowiedni do koloru, jaki mamy na niego nakładać. Ten problem omówimy w artykule dotyczącym doboru kolorów dla uzyskania zgodności z oryginałem.

Weryfikacja jakościowa powierzchni

Jeśli element jest luzem to mocujemy go na stojaku obrotowym tak, aby można było nim odpowiednio obracać, jeżeli już jest przykręcony, to sprawdza się poprawność jego zamocowania. Następną czynnością będzie dokładne sprawdzenie powierzchni do lakierowania: czy jest równomiernie i właściwie przeszlifowana. Nierówności należy wyrównać szlifierką ekscentryczną, przynajmniej P 400. Kolejnym etapem kontroli jest sprawdzenie, czy na elemencie nie pojawiły się przetarcia do  czystej blachy. Jeżeli są, to należy zabezpieczyć je odpowiednim preparatem – zazwyczaj jest to produkt izolujący w aerozolu i nakłada się go na miejsce przetarcia.

Staranie trzeba sprawdzić krawędzie elementu: często pozostają nieusunięte naddatki szpachli. Jeśli spotkamy taką wadę, to musimy ją przeszlifować i zabezpieczyć odpowiednim preparatem w celu izolacji podłoża od nakładanej bazy. Jeśli przygotowujemy element używany, to mogą pojawić się odbicia starego lakieru. Postępowanie jest takie same – szlifowanie i zabezpieczenie preparatem izolacyjnym.

Kolejnym etapem jest sprawdzenie dokładności ułożenia mas uszczelniających (tzw. gumy); na łączeniach, a także ich estetyka, wygląd i jakość utwardzenia. Jeśli naprawiany element połączony jest z matą głusząca, to powinna ona być trwale przymocowana przed lakierowaniem.

Jeśli po wszystkich etapach weryfikacji elementy nie budzą zastrzeżeń, to można rozpocząć proces ostatecznego przygotowania do lakierowania poprzez oklejanie fragmentów nie przeznaczonych do  lakierowania?. Czynności te należy wykonywać poza kabiną, gdyż ogrzanie i intensywne oświetlenie kabiny generuje spore koszty, a każde otwarcie drzwi w czasie pracy agregatów te koszty powiększają. Kabina lakiernicza – jak dobrze wskazuje jej nazwa – służy jedynie do lakierowania! Oklejanie i zabezpieczanie elementów, których nie należy lakierować odbywa się zatem tuż przed wprowadzeniem samochodu i naprawianych elementów do kabiny.

Jak oklejać?

Należy się wyposażyć w dedykowaną folię oraz taśmę odporną na temperaturę do 80 ° C w dwóch szerokościach. Węższa, 24 mm podstawową oraz szersza, 36 mm do doklejania lub łączenia papierów oraz folii osłonowych. Folie muszą mieć własności antystatyczne oraz jedną stronę aktywną. Do tej aktywnej lakier się przyczepia, a po wyschnięciu nie odpada. To bardzo ważna właściwość, bowiem lakierując lakierem bezbarwnym na wcześniej położoną bazę, z niewłaściwej strony foli może oderwać się fragment bazy i przyklejając się do świeżej powłoki lakierowej niszczy efekty pracy .

Przy lakierowaniu całego elementu nie ma potrzeby oklejania – jeżeli wewnętrzne powierzchnie nie muszą być lakierowane, można je ewentualnie osłonić,

Jeśli lakierujemy elementy na samochodzie, to ważne jest wykorzystywanie różnego rodzaju taśm samoprzylepnych z gąbki do maskowania szczelin pomiędzy elementami.

Po odtłuszczeniu powierzchni, jeszcze przed lakierowaniem, ale już na pracującej kabinie, podczas usuwania pyłów ściereczką pyłochłonną (najlepiej antystatyczną), należy jeszcze raz sprawdzić oklejenie i ewentualne niedoróbki poprawić doklejając dodatkową taśmę.

.

Odtłuszczanie

Na każdym skończonym etapie przygotowań trzeba oczyszczać powierzchnię z zanieczyszczeń (tłuszcz z rąk, z otoczenia, aerozole z blacharni lub z myjni itp.) oraz usuwać wszelkie pyły. Do tego celu służą dwie ścierki – jedna namoczona lub rozprowadzająca rozpuszczalnik natryśnięty na elementy, a druga sucha, zbierająca zanieczyszczenia i nadmiar płynu. Ważna uwaga – jeśli lakierowanie odbywa bazą wodną, to należy używać zmywacza stworzonego na nośniku wodnym. Odtłuszczanie jest ostatnią operacją przed usuwaniem pyłów. Po zakończeniu prac przygotowawczych odpylania i odtłuszczania, przed wejściem do pracującej kabiny należy kombinezon używany na dotychczasowym etapie prac zmienić na czysty lub założyć nowy. Oczywiście dotyczy to również rękawiczek, a także kaptura na głowie. Chodzi o to, aby do kabiny, w której pracuje cały system wentylacji, ogrzewania i oświetlania nie wnosić na odzieży żadnych zanieczyszczeń, które mogą najlepszą nawet pracę i na najlepszych materiałach zniweczyć.

Należy też dbać o zdrowie, więc bezwzględnie dla ochrony płuc stosuje się maskę z czystymi filtrami.

Narzędzia:

• szlifierka ekscentryczna, skok 3 mm, (podkład, matowanie)

Materiały około lakiernicze:

• puder kontrolny
• gąbki do oklejania,,13 mm
• taśmy do oklejania,,24 mm, 38 mm
• papier i folia do oklejania (rolki): 30 cm, 90 cm, folia szerokość 4 m
• włóknina do szlifowania brązowa i szara
• papiery ścierne na szlifierkę P# 320, 400
• papier do czyszczenia bezpyłowy, rolka

Tekst i zdjęcia: Mirosław Rutkowski, Mieczysław Sieczkowski