Przewodnik po procesie lakierowania: Jak uniknąć błędów i uzyskać idealny efekt

Wybór odpowiednich narzędzi i materiałów

W czasie odparowywania resztek rozcieńczalników z odtłuszczania przygotowuje się odpowiednią ilość materiału (lakieru). Należy przygotować tyle lakieru, ile potrzeba oby pokryć całą powierzchnię przewidzianą do lakierowania. Ilość preparatu określa się zależnie od jego rodzaju, doświadczenia i umiejętności lakiernika i, oczywiście, od powierzchni, jaką należy pokryć. Lepiej, żeby trochę lakieru zostało, niż żeby zabrakło na polakierowanie kilku centymetrów kwadratowych. Przygotowaną ilość lakieru wlewamy do zbiornika, zbiornik łączymy z pistoletem i tak przygotowane narzędzie z materiałem wstawiamy do odpowiedniego wieszaka – na stojaku lub na ścianie kabiny. Jeśli nie korzystamy z systemu zbiorników szybkozłącznych to zbiornik musimy wcześniej przykręcić do pistoletu i korzystać z odpowiedniego statywu oraz sitka podczas wlewania lakieru (różne dla baz organicznych i wodnych). Standardowy zbiornik to 600 ml pojemności, natomiast szybkozłączne zbiorniki występują w kilku pojemnościach od 200 ml do 1000 ml, co ułatwia aplikację w kabinie niekiedy bez konieczności uzupełniania lakieru.

Zależne od rodzaju wykorzystywanego materiału trzeba dobrać odpowiednią dyszę rozpylającą.

Oczywiście podstawowe informacje uzyskujemy czytając TIS (niekiedy występuje jako TDS angielski skrót) Techniczne Informacje Serwisowe. W razie braku TIS zasada następująca – wszystko co nakładamy mokre na mokre to dysza od 1,2 do 1,5 mm, natomiast to, co nakładamy do późniejszego szlifowania to dysze od 1,8 do 2,2 mm

Lakierowanie lakierem  bezbarwnym: Jak uzyskać idealny połysk

Jeśli po sprawdzeniu powłoka jest matowa, to po usunięciu odkurzu z części nielakierowanej rozpoczyna się proces nakładania powłoki ochronnej jaką jest lakier bezbarwny.

Pierwsza warstwa musi być warstwą zamkniętą lecz cienką, aby na pięknej powłoce nie pozostał podpis lakiernika, czyli zaciek. Warstwę tę nakłada się na całą powierzchnię elementu.

Mając w pamięci czas odparowania między warstwami lakieru z instrukcji danego produktu (tu powłoka nie matuje się), po odpowiednim czasie nakłada się drugą warstwę pełną i gotowe.

Błędem jest nakładanie kolejnych warstw z przeznaczeniem na spolerowanie. W takim przypadku powłoka zaczyna mieć problemy z odparowaniem rozcieńczalników i staje się „gumowa”, a takiej nie da się polerować.

Po kilku minutach przeznaczonych na odparowanie, włącza się program suszenia tak, aby powierzchnia elementu osiągała wysoką temperaturę, zazwyczaj 60°C. Warto tu zastosować przyrząd pozwalający na bezdotykowe monitorowanie temperatury powierzchni, czyli pirometr. Koszt urządzenia nie jest wysoki, a pozwoli uniknąć późniejszy kłopotów. Jakich?

Zbyt niska temperatura spowoduje niedosuszenie lakieru bezbarwnego. Oznacza to pozostanie w powłoce części rozcieńczalników i brak możliwości polerowania. Jeżeli zostawimy taki element na noc w pomieszczeniu i temperatura zacznie się obniżać, to wilgoć będzie się osadzała na na niedosuszonej powierzchni i może nastąpić zmlecznienie w miejscach zawierających większą ilość lakieru np. w załamaniach na elemencie.

Tekst : Mirosław Rutkowski, Mieczysław Sieczkowski Zdjęcia: Karol Skiba , Janusz Fajczak