Car wrapping , czyli lakier z metra

Do oklejania samochodów używa się jednego z trzech rodzajów folii. Różnią się elastycznością, trwałością i ceną. Najtańsze, są samoprzylepne folie monomeryczne ogólnego stosowania. Używane do produkcji najróżniejszych naklejek i etykiet. Nie można ich formować, zatem nadają się wyłącznie na płaskie powierzchnie. Folie te są również najmniej trwałe. Stosować je można na samochodach dostawczych, do krótkotrwałych reklam lub przekazów informacyjnych.

Sprawdzają się jako nośniki grafik wektorowych lub wydruków solwentowych. Po dwóch, trzech latach folie te, pod wpływem światła, zmian temperatury i procesów starzenia stają się kruche i usuwanie może sprawić trochę kłopotów. Pomocne będzie mocne podgrzanie starej folii za pomocą opalarki lub pary wodnej. Po zdjęciu folii na karoserii mogą pozostawać resztki kleju, które należy usunąć zmywaczem, rozpuszczalnikiem zawierającym ksylen lub benzyną ekstrakcyjną. U sprzedawców folii dostępne są też specjalne zmywacze. Ważne, aby środek nie wchodził w reakcję z powłoką lakierniczą, dlatego warto używać wcześniej przetestowanych produktów.

Większą trwałość mają folie polimerowe, ich przydatność określa się na czas dwukrotnie dłuższy od omawianych wcześniej, na sześć, siedem lat. Folie polimerowe często stosuje się do oklejania samochodów z uwagi na umiarkowaną cenę. Nadają się do nakładania na powierzchnie bez głębszych przetłoczeń, takie jak dach czy maska, bardzo trudno aplikować je na zderzakach, błotnikach czy detalach przestrzennych.

Zasadniczo proces jest całkowicie odwracalny, lakier pod folią nie zmienia barwy, a powłoki położone zgodnie ze sztuką lakierniczą nie ulegają destrukcji w czasie odklejania. Ci, którzy zlecili oklejenie nowego samochodu w celu jego zabezpieczenia, po kilku latach będą mogli (o ile unikną kolizji czy poważniejszych spotkań z przyrodą) sprzedawać samochód wyglądający jak nowy.